To Αγγλικό Ουίσκι

Κείμενο Ian Wisniewski

To Αγγλικό Ουίσκι image 1

Ο κόσμος του ουίσκι διευρύνεται ολοένα και περισσότερο και πλέον βλέπουμε να θέτονται σε λειτουργία αποστακτήρια σε κάθε γωνιά της γης, ακόμη και στην Αγγλία.

Το malt whisky παραμένει ο πρωταγωνιστής, και όπου και αν παράγεται η φόρμουλα παραμένει παρόμοια: βυνοποιημένο κριθάρι, μαγιά, απόσταξη σε άμβυκα και παλαίωση άλλοτε σε βαρέλια από bourbon και άλλοτε από sherry. Μπορούν όμως να ξεχωρίσουν τα αγγλικά ουίσκι;

Υπάρχουν αρκετά εξαιρετικά παραδείγματα, καθώς ο κάθε οίκος χρησιμοποιεί διαφορετικά συστατικά ή και μεθόδους, στοιχεία τα οποία τελικά ορίζουν το χαρακτηριστικό στιλ του καθενός. Από την άλλη, με το κοινό να αποδεικνύει συνέχεια πως λατρεύει τις λεπτομέρειες, δεν μας προκαλεί καμία εντύπωση που κάθε οίκος, και κάθε απόσταγμα, έχει και το δικό του φανατικό κοινό.

Οι connoisseur επιπλέον, αγαπούν την εντοπιότητα και επιμένουν σε αυτήν. Η ακριβής προέλευση του κριθαριού, η επιρροή του terroir, ακόμη και ο τρόπος και η περίοδος της συγκομιδής, όλα αποτελούν στοιχεία για τα οποία ο κόσμος ενδιαφέρεται ολοένα και περισσότερο, και τα οποία μάλιστα ο καθένας μπορεί να αναζητήσει εύκολα on line.

Το αποστακτήριο του Adnams για παράδειγμα βρίσκεται στο Southwork στην περιοχή του Suffolk και αποστάζει malt whisky από κριθάρι που φύεται σε φάρμες στην ανατολική Βρετανία. Όσο για την μαγιά του, προέρχεται από ακόμα πιο κοντινό σημείο… από το Adnams brewery το οποίο συστεγάζεται με το αποστακτήριο.

Η επιλογή της μαγιάς, καθώς και η διάρκεια της ζύμωσης διαφέρει από αποστακτήριο σε αποστακτήριο και πρόκειται για δύο εξαιρετικά σημαντικές διαδικασίες καθώς είναι εκείνες οι οποίες θα ορίσουν το γευστικό προφίλ του μείγματος που θα πάει προς απόσταξη. Μια μακρύτερη σε διάρκεια ζύμωση συνήθως υποσημειώνει πως το τελικό προϊόν θα διαθέτει ένα ευρύτερο φάσμα γευστικών χαρακτηριστικών, μέσα από το οποίο ο master distiller θα επιλέξει το συγκεκριμένο προφίλ που επιθυμεί να δώσει στο απόσταγμά του.

Το malt whisky είναι συνώνυμο της απόσταξης σε άμβυκα, ωστόσο αυτό δεν ισχύει σε κάθε περίπτωση. Στην Ουαλία για παράδειγμα, το αποστακτήριο Penderyn διαθέτει έναν μονό χάλκινο άμβυκα ο οποίος όμως συνδέεται με δύο στήλες (χαρακτηριστικό της συνεχούς απόσταξης, αν και τελικά πρόκειται για μία μη συνεχή απόσταξη σε παρτίδα). Το προϊόν που βγαίνει διαθέτει 92% abv, σε αντίθεση με τις αποστάξεις στην Σκοτία που δίνουν προϊόντα με 70% abv.

Επιπλέον, στο Penderyn διαθέτουν και ένα χαρακτηριστικό σύστημα παλαίωσης: Μπορεί κατά κύριο λόγο να χρησιμοποιούνται βαρέλια από Bourbon, όπως άλλωστε συμβαίνει και με τα περισσότερα malt whisky, εδώ ωστόσο το απόσταγμα τελειώνει και σε βαρέλια από κρασί Madeira, κάτι το οποίο δημιουργεί έναν κρεμώδη και πιο φρουτώδη χαρακτήρα στο ουίσκι.

Το βαρέλι άλλωστε, αποτελεί το κυρίαρχο στοιχείο που θα επηρεάσει τελικά το απόσταγμα, αν και σε αυτό παίζουν εξαιρετικά σημαντικό ρόλο και οι συνθήκες της ωρίμανσης, κυρίως οι κλιματικές. Στην Ουαλία για παράδειγμα, υπάρχει περισσότερη υγρασία αλλά και υψηλότερες θερμοκρασίες απ΄ ότι στην Σκοτία, κάτι το οποίο σημαίνει πως έχουμε ένα εντελώς ‘νέο’ περιβάλλον παλαίωσης και άρα ένα ‘νέο’ γευστικό προφίλ.

Από την άλλη, ακόμη και ο ίδιος ο τόπος παραγωγής ή παλαίωσης ενός αποστάγματος είναι και αυτός ιδιαιτέρως σημαντικός καθώς υποσημειώνει την κατηγορία στην οποία ανήκει. Μιλάμε δηλαδή ξεκάθαρα πλέον για ένα Αγγλικό ουίσκι ή για ένα ουίσκι από την Ουαλία.

Ειδικά σε ό, τι αφορά την Ουαλία, τα ουίσκι της εκπροσωπούνται από τον οίκο Penderyn (που ιδρύθηκε το 2004), αν και στα άμεσα πλάνα είναι τα εγκαίνια αρκετών ακόμη μονάδων παραγωγής. Αυτό σημαίνει πως η κατηγορία του ουίσκι από την Ουαλία είναι κάτι το οποίο θα μας απασχολήσει τα επόμενα χρόνια. Ή, αν θέλουμε να το δούμε πιο συλλογικά, από την στιγμή που αποστακτήρια ουίσκι βλέπουμε να ξεπετάγονται σε κάθε γωνιά της Αγγλίας, μπορούμε να μιλήσουμε για μια ακόμη πιο ενδιαφέρουσα κατηγορία, εκείνη του Αγγλικού Ουίσκι.

Θεωρούμε πως θα ήταν εξαιρετικά σημαντικό να θεσπιστούν κανόνες που να ορίζουν μια συγκεκριμένη διαδικασία, διαφορετική για το Αγγλικό και διαφορετική για το ουίσκι από την Ουαλία. Για την ώρα βλέπετε, και τα δύο υπόκεινται κάτω από τις νόρμες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ή τουλάχιστον αυτό ισχύει μέχρι να εφαρμοστεί το Brexit), και έτσι η μοναδικότητα της κάθε παραγωγής δεν μπορεί να τονιστεί όσο θα της άξιζε. Θα ήταν όμως φρόνιμο να βλέπαμε σύντομα τέτοιου είδους προσπάθειες να προστατεύονται και από μία αντίστοιχη Γεωγραφική Ένδειξη, όπως συμβαίνει αιώνες τώρα με το Σκοτσέζικο ή το Ιρλανδέζικο ουίσκι.

Το μοντέλο της Σκοτίας μάλιστα, δημιουργεί την ανάγκη για επιμέρους διαχωρισμό ανάμεσα στις περιοχές. Η χώρα (και οι παραγωγές της) χωρίζονται σε Highlands (συμπεριλαμβανομένου και του Speyside), Lowlands, Campbeltown και Islay, κάτι το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως παράδειγμα και για άλλες χώρες που θέλουν ή παράγουν ήδη ουίσκι. Η Αγγλία για παράδειγμα, θα μπορούσε να διαχωριστεί σε East Anglia ή και London ώστε να υποδηλώνονται με αυτόν τον τρόπο εύκολα οι διαφορές ανάμεσα στα ουίσκι.

Και από την άλλη δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε: Θα βοηθούσε τελικά όλο αυτό; Σκεφτείτε το αλλιώς: Οτιδήποτε υπάρχει κάτω από μία προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη , πάντα δημιουργεί ευκαιρίες στους κλάδους που σχετίζονται με αυτήν. Ένα ‘μονοπάτι αποστατηρίων’ για παράδειγμα θα ενίσχυε ακόμη και τον τουρισμό, ενώ θα δημιουργούσε και την ανάγκη για ξεναγήσεις, γευσιγνωσίες, κέντρα επισκεπτών, πωλητήρια κ.ο.κ

Ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο είναι και το γεγονός το ότι το ουίσκι, και ειδικά το Σκοτσέζικο malt, αποτελεί μία από τις πιο καινοτόμες κατηγορίες αποσταγμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο. Κάθε βαρέλι που επιλέγεται, κάθε τελείωμα που φέρει το ουίσκι, όλα οδηγούν στην δημιουργία ενός τεράστιου range προτάσεων, κατάλληλων για κάθε είδους καταναλωτή. Αυτή η διαδικασία κάνει πάντα τους καταναλωτές να ανυπομονούν για την επόμενη έκδοση, ακόμη κι αν πρόκειται για μία περιορισμένη παραγωγή.

Η καινοτομία ωστόσο, εκτός από ευκαιρίες δημιουργεί και προβληματισμούς. Η τιμή για παράδειγμα με την οποία πωλείται ένα απόσταγμα κάποιας σειράς περιορισμένης παραγωγής βλέπουμε πως έχει αυξηθεί τρομερά τα τελευταία χρόνια. Αυτό, από τη μία δημιουργεί την ανάγκη για όλο και συχνότερα, ‘περιορισμένα’ λανσαρίσματα, και από την άλλη φέρνει στο φως όλο και πιο πολλές ‘ιστορίες’ ώστε να είναι το συνολικό πακέτο πιο ελκυστικό για τον πελάτη.

Ο δρόμος για το Αγγλικό ουίσκι είναι μεγάλος. Μια καλή όμως αρχή θα μπορούσε να είναι το να αρχίσουν να αποκτούν την δική τους θέση στο ράφι, παρά να στοιβάζονται κάτω από μία γενική ταμπέλα με τα ‘Ουίσκι απ’ όλο τον Κόσμο’. Αυτό άλλωστε έκανε και η Ιαπωνία η οποία ‘αυτονόμησε’ τις παραγωγές της με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μία κατηγορία ουίσκι πολύ ενδιαφέρουσα και πολύ βραβευμένη.

Για την ώρα, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να ελπίζουμε για ένα όμορφο μέλλον γεμάτο με νέες ευκαιρίες και υπεύθυνες, σοβαρές παραγωγές…

Join the Discussion


... comment(s) for To Αγγλικό Ουίσκι

You must log in to your account to make a comment.

Report comment

You must be logged in to upvote or downvote a comment

Click here to login
Welcome to Difford's Guide

All editorial and photography on this website is copyright protected

© Odd Firm of Sin 2024