Beauty Killed the Beast

Αξιολόγηση

King Kong, 1933. Μία από τις “καλύτερες ταινίες όλων των εποχών”. Με μία από τις πιο χαρακτηριστικές ατάκες κλεισίματος. Ποιος σκότωσε τον Kong; “No, it wasn’t the airplanes. It was Beauty killed the Beast.”

Αθήνα, 2019. Στον πεζόδρομο της οδού Παραμυθιάς στον Κεραμεικό, σε ένα νεοκλασικό του 1933. Το “Beauty killed the beast” δεν έχει τίποτα από θρίλερ. Έχει όμως σίγουρα αυτό που αναζητά κάθε σύγχρονη Ann Darrow μετά από μία ενδιαφέρουσα, δύσκολη ή ευχάριστη ημέρα: Αλκοόλ. Πολύ, από κάθε γωνιά του κόσμου, σε συνδυασμούς ή σκέτο, σερβιρισμένο από ορισμένους από τους αγαπημένους μου bartender με bonus έναν πανέμορφο χώρο. Έναν πραγματικά πανέμορφο χώρο.

Το Beauty Killed the Beast είναι ένα από εκείνα τα bar που θέλεις να επισκέπτεσαι τα Παρασκευο-Σάββατα. Είναι ένα χαρούμενο bar που απλώνεται σε διάφορους χώρους και που έχει ως κέντρο, και ως επίκεντρο, την φωτεινή του μπάρα.

Πίσω από αυτήν συναντάμε τον Νίκο Σωτηρόπουλο και τον Βαγγέλη Ζάχο. Ο πρώτος είναι ένας νεαρός – geek των αποσταγμάτων με εμφανή αδυναμία στο ρούμι, ο οποίος ξέρει και θέλει να σου μιλήσει για στιλ, διαφορές, χώρες και ιστορίες από τις Δυτικές Ινδίες και την ευρύτερη περιοχή. Ο δεύτερος, είναι ένας έμπειρος bartender με ένα λαμπερό χαμόγελο που έχει αυτό το μαγικό χάρισμα να φτιάχνει cocktail τόσο νόστιμα που τα θυμάσαι, τα αναζητάς, τα ξαναθέλεις.

Ο κατάλογος που λάνσαραν πρόσφατα στο bar τους ονομάζεται Extinct Spieces και αναφέρεται σε ζώα άγρια και θεωρητικά επικίνδυνα τα οποία ωστόσο χρειάζονται τρομερή προστασία ώστε να μην αφανιστούν.

Τα cocktail του είναι 9 και είναι στο σύνολό τους ευχάριστα. Έχουν πάντα ένα κρυφό, γευστικό ενδιαφέρον που τα κάνει ξεχωριστά και είναι από εκείνα που θέλεις να πίνεις και να ξαναπίνεις σε ένα ζωντανό bar στο οποίο έχεις έρθει (και) για να διασκεδάσεις.

Θα ξεκινούσα σίγουρα με ένα Chitraka που έχει την πολύ ενδιαφέρουσα βάση του Apricot Brandy. Ένα ποτό σε στιλ aperitivo με υπέροχα αρώματα από καπνιστό ουίσκι,Campari, σπιτικό falernum, χυμό από lime, αψέντι τόσο-όσο, και ένα απογέμισμα από Tonic.

Και μετά θα έκανα μια στάση στο Bonobo για να πιώ όχι ένα, αλλά σίγουρα δύο. Έχω μια αδυναμία στα καλοφτιαγμένα Milk Punch, και θεωρώ πως η λιπαρότητα της κάθε μορφής γάλακτος μπορεί να εκτινάξει την γευστική εμπειρία του καταναλωτή και να προσφέρει αυτό το “κάτι διαφορετικό” που πολλές φορές αναζητάμε από ένα cocktail. Στο Beauty Killed the Beast μάλλον το ξέρουν καλά αυτό και έτσι στον κατάλογό του δεν θα βρούμε μόνο ένα, αλλά δύο milk punch που αξίζουν την προσοχή μας.

Το Bonobo είναι ένα τρομερά αρωματικό ποτό με χυμούς από ανανά, μανταρίνι και lime. Μια ποτάρα που κάθε λάτρης των εξωτικών γεύσεων οφείλει να δοκιμάσει και που για καλή μας τύχη εδώ, μαζί με 2-3 ακόμη cocktail, σερβίρεται ακόμη και σε punch για μεγάλες παρέες (ή για κάποιον που απλά του αρέσει πολύ και δεν μπορεί να αρκεστεί σε ένα). Τι το κάνει τόσο ξεχωριστό; Όχι το γάλα. Αυτό απλώς το στρογγυλεύει. Το ρούμι από την Τζαμάικα και την Αϊτή. Το Beauty και το Beast μαζί.

Κι αν δεν σας έπεισα, ή τέλος πάντων δεν προτιμάτε το ρούμι, μπορείτε να στραφείτε στην τεκίλα. Το Vaguita περιέχει silver tequila, ανανά, αρώματα από πεύκο, lime, καρδάμωμο, cherry brandy και μπόλικο, μπόλικο chili. Πως είναι; Κάντε γκάλοπ. Υπάρχει περίπτωση ένα cocktail με τεκίλα και μπόλικο, μπόλικο chili να μην γίνει best seller;

Προτιμάτε το gin; Το Pongo Bounce δεν είναι ένα ποτό του γούστου μου αλλά σίγουρα μπορεί να γίνει του δικού σας. Είναι ενδιαφέρον, είναι umami και περιέχει μεταξύ άλλων έναν συνδυασμό από μπανάνα και ντοματίνια που περισσότερο θυμίζει φράουλα. Σερβίρεται σε coupette ποτήρι και είναι αυτό το “κάτι διαφορετικό” που πολλές φορές αναζητάμε.

Το Beauty Killed the Beast είναι ένα ευχάριστο και πολύ ενδιαφέρον bar. Με μία εξίσου ενδιαφέρουσα κάβα στην οποία μπορείτε να αναζητήσετε δεκάδες διαφορετικές φιάλες από το αγαπημένο σας απόσταγμα. Είναι το bar που μπορεί κανείς να ζητήσει “ένα malt σκέτο που να ταιριάζει με την διάθεσή μου”. Θα το βρουν. Και η διάθεση θα αλλάξει. Ναι, προς το καλύτερο.