Erik Lorincz

Originally from: Nitra, Slovakia
Profession: Bartender
At: London

Παγκόσμιος νικητής του World Class για το 2010 και ο 10ος επικεφαλής bartender του θρυλικού American Bar στο The Savoy Hotel. Ο Erik Lorincz ετοιμάζεται να γράψει ένα νέο κεφάλαιο στην καριέρα του, εγκαινιάζοντας το δικό του μπαρ στο Λονδίνο.

Μεγάλωσε στην Σλοβακία και έτσι γυρνώντας τον χρόνο πίσω, δεν πίστευε ποτέ ότι αρκετά χρόνια αργότερα θα ήταν ένας από τους διασημότερους bartender στον κόσμο.

Η ακρίβεια των κινήσεών του, οι Ιαπωνικές τεχνικές που χρησιμοποιεί αλλά και η θεατρικότητά του είναι ορισμένα από τα χαρακτηριστικά της δουλειάς του, ενώ η δημιουργικότητα και ο τρόπος με τον οποίο συνθέτει είτε απλές, είτε πολύπλοκες συνταγές τον έχουν κάνει γνωστό σε κάθε μπαρ του κόσμου.

Ο ίδιος θυμάται πως ακόμη και στα πρώτα του βήματα, το 1998, όταν δούλευε σε μία μικρή Pub, δεν σέρβιρε απλά μια μπύρα αλλά “την καλύτερη μπύρα στην Nitra, με το καλύτερο δυνατό service. Αντιμετωπίζαμε την μπύρα σα να ήταν χρυσός.”

“Κάθε τακτικός μας πελάτης είχε το δικό του ποτήρι και ορισμένοι από αυτούς έρχονταν στην pub την ίδια ώρα κάθε μέρα. Θυμάμαι λοιπόν πως έβαζα την παγωμένη τους μπύρα στην θέση που ήξερα πως θα καθίσουν πριν ακόμη μπουν στο μπαρ.”

Εκείνη την περίοδο, ο Erik αγόρασε το πρώτο του βιβλίο για cocktail. “Ήταν ένα βιβλίο ενός Γερμανού συγγραφέα που είχε 900 συνταγές”, θυμάται. “Μπορεί να μην θυμάμαι τον τίτλο του, αλλά θυμάμαι πως υπήρχε ένα ποτό με το όνομα Mexican Roulette. Δεν είμαι όμως σίγουρος αν περιείχε καν τεκίλα.”

O καιρός πέρασε και ο Erik είχε ήδη καταλάβει πως θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά με το bartending.
“Οι γονείς μου πίστευαν πως είμαι τρελός”, μας λέει. Ο ίδιος όμως δεν το έβαλε κάτω. Μάζεψε χρήματα, και ένα χρόνο αργότερα πήγε στην Πράγα για να εκπαιδευτεί σε μία σχολή μπαρ.
“Την πρώτη μέρα στην σχολή, ο καθηγητής μου, μου έδωσε ένα βιβλίο και μου είπε πως μέσα σε 3 μήνες θα έχω μάθει 240 συνταγές. Τις πρώτες μέρες δεν μπορούσα να ανοίξω ούτε το shaker και κάπου εκεί κατάλαβα πως έπρεπε να πάρω το βιβλίο αυτό στα σοβαρά. Κοιμόμουν και ξύπναγα διαβάζοντάς το.”
Από ολόκληρη την τάξη, μόνο ο Erik κατάφερε να περάσει τις τελικές εξετάσεις και μάλιστα σχεδόν με άριστο βαθμό.
Η πρώτη του δουλειά ήταν στην Πράγα ως βοηθός bar, ωστόσο την ώρα που δούλευε ψιθύριζε ταυτόχρονα στον bartender διάφορες συνταγές για cocktail. “Μου έλεγε: Erik, πώς να φτιάξω ένα Mai Tai; Και εγώ του απαντούσα.” Μέσα σε 3 χρόνια είχε μάθει όλα όσα ήταν απαραίτητα. Είχε όμως κάνει παρέα και με αρκετούς Άγγλους, και μάλιστα ένας από αυτούς κάποια στιγμή του μίλησε για το ξενοδοχείο Sanderson στο Λονδίνο και για το επιβλητικό του μπαρ.
Για άλλη μια φορά βρέθηκε σε ένα λεωφορείο, με έναν χάρτη και πολλά όνειρα. Τώρα ήταν μόλις 24 ετών. Πηγαίνοντας στην Αγγλία το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να γραφτεί σε ένα φροντιστήριο ώστε να μάθει άψογα την γλώσσα, ενώ τα βράδια επισκέπτονταν τα διασημότερα μπαρ του Λονδίνου.
Πέρασε από διάφορα μπαρ και πόστα στην πορεία του προς την κορυφή, όμως ένα από αυτά έμελε να του αλλάξει τον τρόπο σκέψης. Ήταν το Ιαπωνικό εστιατόριο Beauchamp Place στην περιοχή του Knightsbridge. Εκεί όπου ήταν ελεύθερος για πρώτη φορά να πειραματιστεί και να προτείνει τις δικές του συνταγές αλλά και να καταλάβει πως το bartending είναι μία μορφή τέχνης.

Την τεχνική και το service του εξέλιξε όμως στην επόμενη στάση του, στο bar του ξενοδοχείου Sanderson στο οποίο ήθελε να δουλέψει από τότε που ήταν ακόμη στην Σλοβακία.
“Όταν έπιασα δουλειά στο Purple Bar του ξενοδοχείου, θυμάμαι πως ο στόχος μου δεν ήταν το να φτιάξω ποτά αλλά το πώς θα κάνω τον κόσμο να τα απολαύσει. Και καθώς αντιλήφθηκα πως όλα τα μάτια κάθε βράδυ ήταν στραμμένα επάνω μου, έπρεπε να συμπεριφερθώ σα να είμαι ο πρωταγωνιστής σε μία παράσταση.”
Μέσα σε δύο χρόνια ο Erik είχε ήδη καταφέρει να κάνει το όνομά του γνωστό στον χώρο του μπαρ στο Λονδίνο. Συμμετείχε σε διαγωνισμούς, κέρδιζε βραβεία και γίνονταν σταθερά αλλά ανοδικά ένας εξαιρετικός showman.
Κάπου εκεί, φτάνει στο Connaught Hotel και βρίσκεται να εργάζεται πλάι στον σπουδαίο Agostino Perrone. “Ήμουν εντυπωσιασμένος με το μπαρ, από την πρώτη στιγμή που το είδα. Το ξενοδοχείο δεν ήθελε να δημιουργήσει ένα κλασικό concept, αλλά κάτι αρκετά μοντέρνο, με τεχνικές του Heston Blumenthal”.
Φτάνοντας στο 2010, ο Erik βρίσκεται τελικά πίσω από την μπάρα του ανακαινισμένου τότε American Bar στο The Savoy Hotel στο Λονδίνο. Σήμερα, 8 χρόνια αργότερα, ανυπομονούμε να μάθουμε το επόμενο βήμα του…