Bobby Burns

Είναι πιθανό το όνομά του να μην προέρχεται από τον ποιητή και αγαπημένο παιδί της Σκοτίας Robert Burns (1759-1796), ωστόσο το συγκεκριμένο ποτό συνηθίζεται να πίνεται για να τιμήσει τα γενέθλιά του, στις 25 Ιανουαρίου ως μέρος μιας σειράς εκδηλώσεων, γνωστών ως Burns Night.

Οι συνταγές του Bobby Burns μπορεί να διαφέρουν αρκετά (δείτε παρακάτω), κατά βάση όμως πρόκειται για μία σκοτσέζικη παραλλαγή του Manhattan με ένα σπλας από λικέρ, συνήθως Benedictine.

Οι συνταγές

Η συνταγή του Harry Craddock, όπως αυτή αναγράφεται στο The Savoy Cocktail Book του 1930, ζητά ίσα μέρη από βερμούτ και σκοτσέζικο ουίσκι με 3 dash Benedictine. Ο ίδιος σημειώνει για την συνταγή: “Ένα από τα καλύτερα cocktail με ουίσκι”.

1930 The Savoy Cocktail Book

Το όνομα Bobby Burns, εμφανίζεται για πρώτη φορά στο βιβλίο του Albert Stevens Crockett, Old Waldorf-Astoria Bar Days (1931), και η συνταγή του αποτελείται από 2 μέρη σκοτσέζικο ουίσκι, ένα από γλυκό βερμούτ και ένα dash από orange bitters και αψέντι. Την συνταγή ακολουθεί μία σημείωση για τις ρίζες του ποτού, την οποία θα δείτε αναλυτικά παρακάτω.

1931 Old Waldorf-Astoria Bar Days

Στο Fine Art of Mixing Drinks του 1948, ο David A. Embury περιγράφει το Bobby Burns ως “μία ενδιαφέρουσα παραλλαγή του Rob Roy με την προσθήκη ενός dash από Drambuie σε κάθε ποτό.” Επιπλέον, συμπληρώνει: “Ορισμένες φορές, αντί για Drambuie χρησιμοποιείται Benedictine, ωστόσο το πρώτο είναι προτιμότερο καθώς η βάση του είναι το σκοτσέζικο ουίσκι”. Στην ανανεωμένη έκδοση όμως του ίδιου βιβλίου, το 1953, προσθέτει: “Τα Peychaud bitters δείχνουν να συνδυάζονται καλύτερα με το σκοτσέζικο ουίσκι απ’ ότι τα Angostura.” Και κάπως έτσι, καταλήγουμε σε μία συνταγή του David Embury, η οποία αποτελείται από 2 μέρη ουίσκι, 1 μέρος από γλυκό βερμούτ, Drambuie και Peychaud Bitters, η οποία είναι η καλύτερη που έχουμε δοκιμάσει ως τώρα.

1948 Fine Art of Mixing Drinks

Η ιστορία του ποτού

Στο Old Waldorf Bar Days του 1931, ο Albert Stevens Crockett αναφέρεται στην συνταγή του ως “Robert Burns”, σημειώνοντας πως: “μπορεί να δημιουργήθηκε για να τιμήσει τον ένδοξο Σκοτσέζο. Είναι όμως πιθανότερο να φτιάχτηκε προς τιμή ενός πωλητή πούρων ο οποίος ήταν τακτικός πελάτης του Old Bar [του Waldorf Astoria].”

Ο ιστορικός cocktail Gary Regan ανακάλυψε πως στην έκδοση του 1923 του Valentine's Manual of Old New York (σελίδα 123), ενός βιβλίου το οποίο επιμελήθηκε ο Henry Collins Brown, υπάρχει μία φωτογραφία η οποία φέρει την εξής σημείωση: “στην γωνία της 42nd street και Broadway, πλέον βρίσκεται το κτίριο των Times, μετά από το κλείσιμο του εστιατορίου Pabst.”

Στην συγκεκριμένη εικόνα υπάρχουν αρκετές διαφημίσεις, όπως του Bergen Beach, της Castle Square Opera Company και του Lyceum Theater, το οποίο εκείνη την περίοδο φαίνεται να ανέβαζε την παράσταση The Mont and The Flame. Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη, που ο Regan είδε: “Το πιο ενδιαφέρον σημείο της φωτογραφίας είναι το μαγαζί που βρίσκεται στην γωνία, το οποίο αναγράφεται ως ‘Robert Burns Cigars’.”

Όπως στην συνέχεια εξήγησε ο ίδιος μέσα από το Drinks Bulletin, “Μπορεί όντως να ισχύει η άποψη του Albert Stevens Crockett πως το ποτό πήρε το όνομά του από έναν πωλητή πούρων, όμως το ‘Robert Burns’ ήταν μια μάρκα πούρων, και ενώ είναι πιθανό ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού να είχε αυτό το όνομα, ωστόσο είναι πιθανότερο, το cocktail Robert Burns να δημιουργήθηκε τελικά στο Waldorf Astoria και να ονοματίστηκε έτσι προς τιμή του μαγαζιού και του ιδιοκτήτη του. Το παλιό Waldorf Astoria δεν άνοιξε πριν από το 1893, δηλαδή 13 χρόνια αφού τυπώθηκε η συγκεκριμένη φωτογραφία. Δεν είναι όμως δύσκολο να σκεφτεί κανείς πως ο πωλητής των πούρων έκανε ακόμη και τότε την ίδια δουλειά και πως η μάρκα πούρων Robert Burns συνέχισε να υπάρχει στην αγορά τουλάχιστον ως την δεκαετία του ’60, ή και αρκετά αργότερα.”

Όπως συμβαίνει με τα περισσότερα ποτά, έτσι και με το Bobby Burns, οι ρίζες του χάνονται στον χρόνο, ωστόσο είναι δεδομένο πως η πρώτη καταγεγραμμένη συνταγή του εμφανίζεται στο The Savoy Cocktail Book του Harry Craddock (1930), ένα βρετανικό βιβλίο το οποίο κυκλοφόρησε εν μέσω της Αμερικάνικης ποτοαπαγόρευσης. Η πρώτη καταγεγραμμένη συνταγή του σε Αμερικάνικη έκδοση, εμφανίζεται ένα χρόνο μετά, στο Old Waldorf-Astoria Bar Days, ωστόσο με διαφορετικό όνομα, ως Robert Burns, και όχι ως Bobby Burns και μάλιστα με ελαφρώς διαφοροποιημένα συστατικά. Μήπως λοιπόν η ευρωπαϊκή συνταγή δημιουργήθηκε όντως για να τιμήσει τον ποιητή και η αμερικάνικη τα πούρα;

Robert Burns