Πώς δοκιμάζουμε και αξιολογούμε ένα απόσταγμα

Αναπτύσσοντας μία καλή τεχνική και χτίζοντας την γευστική σας μνήμη θα καταφέρετε να αποκτήσετε μία έγκυρη κρίση όταν δοκιμάζετε κάποιο ποτό.

Το γύρω περιβάλλον

Όταν δοκιμάζετε ένα απόσταγμα θα πρέπει ο περιβάλλοντας χώρος να είναι όσο πιο ουδέτερος γίνεται. Επιλέξτε έναν ήσυχο χώρο για να μπορέσετε να συγκεντρωθείτε και ιδανικά προτιμήστε να δοκιμάσετε το ποτό χρησιμοποιώντας το φως της ημέρας το οποίο να ακτινοβολεί κόντρα σε ένα λευκό background.

Πρέπει επιπλέον να προσέξετε πολύ ώστε στον χώρο να μην υπάρχουν μυρωδιές από αρώματα, καφέ, λουλούδια, μπογιά ή φαγητό. Προφανώς δεν θα πρέπει κανείς να καπνίζει στον χώρο ενώ θα πρέπει να έχετε αλλάξει και ρούχα καθώς ενδέχεται να έχουν ποτίσει από το δικό σας τσιγάρο ή κάποιου άλλου. Μην μοιράζεστε ποτήρι με κανέναν καπνιστή την ώρα της δοκιμής καθώς τα δάχτυλα και η αναπνοή του ενδέχεται να επηρεάσουν την κρίση σας για το απόσταγμα. Τέλος, θυμηθείτε να μην πλύνετε τα χέρια σας με αρωματικό σαπούνι τουλάχιστον μία ώρα πριν την δοκιμή.

Η σύγκριση

Ιδανικά όταν δοκιμάζετε ένα απόσταγμα καλό θα ήταν να έχετε δίπλα του και ένα ακόμη με το οποίο είστε γνώριμοι. Αυτό θα σας βοηθήσει να μπορέσετε να αντιληφθείτε ακόμη περισσότερες μικρές γευστικές και αρωματικές λεπτομέρειες. Θα πρέπει φυσικά τα δείγματα που συγκρίνετε να ανήκουν στην ίδια κατηγορία. Αν για παράδειγμα δοκιμάζετε ένα Bourbon θα πρέπει να το συγκρίνεται αποκλειστικά με ένα άλλο Bourbon.

Το να δοκιμάζετε παράλληλα ίδιας κατηγορίας προϊόντα θα σας φανεί επιπλέον χρήσιμο καθώς ορισμένες παλέτες είναι πιο ευαίσθητες σε συγκεκριμένα αρώματα. Από την άλλη, θα πρέπει να αναλύσετε πολύ προσεκτικά στο μυαλό σας την γνώμη σας για το απόσταγμα που δοκιμάζετε ιδίως εάν βρίσκεστε ανάμεσα σε άλλο κόσμο καθώς δεν πρέπει να επηρεάσετε την γνώμη τους.

Θυμηθείτε πως δεν υπάρχει σωστή και λάθος εκτίμηση οπότε στην περίπτωση που η πλειονότητα αντιλαμβάνεται ένα άρωμα το οποίο δεν έχετε κι εσείς αντιληφθεί, μην αναγκαστείτε να αλλάξετε γνώμη.

Είναι πολύ συχνό το φαινόμενο να διαφωνούν μεταξύ τους όσοι δοκιμάζουν ένα ποτό σχετικά με τα γευστικά του χαρακτηριστικά, αν και σπανίως συμβαίνει το ίδιο όταν πρόκειται να το βαθμολογήσουν.

Ο χρόνος

Οι γευστικές δοκιμές ιδανικά θα πρέπει να γίνονται νωρίς το μεσημέρι καθώς τότε είναι πολύ ενισχυμένοι οι αρωματικοί μας κάλυκες σε μια προσπάθεια της φύσης να μας βοηθήσει να εντοπίσουμε φαγητό. Το ίδιο ισχύει και για τις βραδινές ώρες αρκεί να μην είχατε φάει βαριά ή αργά για μεσημέρι.

Όταν δοκιμάζετε ένα απόσταγμα με άδειο στομάχι καλό θα ήταν να συνοδεύεται την κάθε σας γουλιά με ουδέτερα κράκερ και να ξεπλένετε το στόμα σας με νερό. Ιδίως στην περίπτωση που πρόκειται να δοκιμάσετε περισσότερα από ένα δείγματα, τα κράκερ είναι απαραίτητα καθώς δημιουργούν περισσότερα σάλια κάτι που θα βοηθήσει την παλέτα σας να καθαρίσει από το ένα ποτό στο άλλο.

Ποτέ μην βιάζεστε όταν δοκιμάζετε κάτι. Υπάρχουν αποστάγματα τα οποία απαιτούν κάποιον χρόνο μέχρι να αποκαλύψουν τα χαρακτηριστικά τους. Επιπλέον θυμηθείτε να επανέρχεστε στα δείγματα που δοκιμάσατε νωρίτερα και να τα επανεξετάζετε και αυτό ακριβώς γιατί η επαφή τους με τον καθαρό αέρα ενδέχεται να έχει αλλάξει κάποια από τα αρχικά χαρακτηριστικά τους.

Το ποτήρι

Το σχήμα του ποτηριού που θα χρησιμοποιήσετε επηρεάζει τρομερά τα αρώματα που θα αναδύονται από το απόσταγμα και άρα και την γεύση που θα αντιλαμβάνεστε πίνοντάς το. Ένα ποτήρι σε σχήμα τουλίπας με τις άκρες του να κλείνουν προς το εσωτερικό του είναι ιδανικό, ιδίως αν φέρει την αναγραφεί ISO (International Standards Organization) η οποία θα πιστοποιεί πως πρόκειται για ένα ποτήρι γευσιγνωσίας όπως ένα τύπου Arcoroc Viticole χωρητικότητας 21.5 cl/7.25 oz (65ml διαμέτρου X 155mm ύψους). Τέτοιου είδους ποτήρια είναι ιδανικά για μια χωρητικότητα από 25 έως 50ml. Εάν δεν διαθέτετε ειδικά ποτήρια γευσιγνωσίας μπορείτε κάλλιστα να χρησιμοποιήσετε μικρά ποτήρια του κρασιού.

Φροντίστε ώστε τα ποτήρια που θα χρησιμοποιήσετε να είναι πολύ καθαρά και μυρίστε τα πριν χύσετε οποιοδήποτε απόσταγμα καθώς ενδέχεται να έχουν υπολείμματα από μυρωδιές φαγητού ή απορρυπαντικού. Ιδανικά θα πρέπει να ξεπλύνετε το κάθε ποτήρι με καθαρό νερό και να το αφήσετε να στεγνώσει μόνο του πριν το tasting.

Επιπλέον εξοπλισμός

Θα πρέπει να έχετε δίπλα σας είτε ένα στυλό και χαρτί είτε ένα μαγνητόφωνο ώστε να καταγράφετε τις εντυπώσεις και τα σχόλιά σας. Επιπλέον θα χρειαστείτε ένα πτυελοδοχείο καθώς και ένα μπουκάλι με νερό τόσο για να καθαρίζετε την παλέτα σας όσο και για να προσθέτετε στα αποστάγματα εφόσον χρειάζεται. Ιδανικά θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε έναν δοσομετρητή όταν προσθέτετε νερό στα αποστάγματα που δοκιμάζετε ώστε να είστε πάντα ακριβείς. Προσωπικά χρησιμοποιώ έναν τύπου Seripettor bottle top dispenser τον οποίο ορίζω στα 5ml καθώς η πίεση με την οποία πετάει το νερό και το dilution που προκαλεί βοηθούν τα αρώματα να αναδυθούν στο μέγιστο βαθμό.

Το νερό

Πάντα θα πρέπει δίπλα σας να έχετε νερό τόσο για να ξεπλένετε την παλέτα σας όσο και για να ρίχνετε στα αποστάγματα που δοκιμάζετε. Να είστε ιδιαιτέρως προσεκτικοί με την περιεκτικότητα του νερού σε χλώριο και στην περίπτωση που χρησιμοποιείτε νερό βρύσης περάστε το πρώτα από φίλτρο. Ιδανικά προτιμήστε απιονισμένο ή μεταλλικό νερό.

Οι τυφλές γευσιγνωσίες

Ορισμένοι επιμένουν πως ιδανικά οι γευσιγνωσίες θα πρέπει να είναι τυφλές και ο δοκιμαστής να μην έχει δει καν την ετικέτα του αποστάγματος που πρόκειται να δοκιμάσει. Αυτό συστήνετε ώστε να μην επηρεαστεί η κρίση του από την μάρκα, το μπουκάλι ή την εντύπωση που έχει για αυτό που θα δοκιμάσει. Άλλοι ωστόσο (όπως και εγώ) είναι κατά των τυφλών γευσιγνωσιών καθώς ο κόσμος εκεί έξω επηρεάζεται έτσι κι αλλιώς άμεσα από όλα τα παραπάνω.

Η ένταση

Να είστε ιδιαιτέρως προσεκτικοί με την αλκοολική ένταση του αποστάγματος που πρόκειται να δοκιμάσετε. Μπορεί για παράδειγμα να έχετε να κάνετε με ένα απόσταγμα που περιέχει 70% αλκοόλ ή και παραπάνω η δοκιμή του οποίου μπορεί να είναι πολύ επιθετική και με αρνητικά αποτελέσματα αν δοκιμαστεί σκέτο. Τα προϊόντα τα οποία έχουν σήμανση cask strength, navy strength ή export strength ενδέχεται να έχουν αρκετά υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ. Στην περίπτωση λοιπόν που δοκιμάζετε ένα τέτοιο απόσταγμα και το συγκρίνετε με ίδιου τύπου αλλά με μικρότερη αλκοολική ένταση θα πρέπει το νερό που θα προσθέσετε για το dilution (αραίωση) να είναι αναλογικά το ίδιο και στα δύο.

Τα υψηλόβαθμα αποστάγματα συγκεκριμένα, επωφελούνται με την προσθήκη περίπου 25% νερού (1:4). Αυτή η προσθήκη θα βοηθήσει το απόσταγμα να αναδείξει τα αρώματά του χωρίς να το νερώσει πολύ. Και σε αυτή όμως την περίπτωση θα πρέπει το νερό να το προσθέτετε σιγά-σιγά και σε μικρές ποσότητες.

Η θερμοκρασία

Η δοκιμή θα πρέπει να γίνεται όταν το απόσταγμα βρίσκεται σε θερμοκρασία δωματίου. Εάν το απόσταγμα είναι παγωμένο τότε θα αναδύει πολύ λιγότερα αρώματα. Όπως και να’ χει, ζεσταίνοντας το ποτήρι ελαφρώς με τα χέρια σας πάντα βοηθάει.

Η σειρά

Θα πρέπει να οργανώσετε την σειρά με την οποία θα δοκιμάσετε τα αποστάγματα ανάλογα με την ένταση των γεύσεών τους ξεκινώντας από τα πιο απλά και ελαφριά και συνεχίζοντας με εκείνα που έχουν πυκνότερο σώμα, αφήνοντας για το τέλος όσα έχουν πολύ έντονα αρωματικά στοιχεία όπως ο καπνός. Αν δοκιμάζετε grappa ή pisco ξεκινήστε με τα λιγότερο αρωματικά είδη ενώ αν πρόκειται να δοκιμάσετε Σκοτσέζικα malt ο κανόνας θέλει να ακολουθήσετε την εξής σειρά: Lowlands, Highlands, Speyside και τέλος Islay. Εάν πρόκειται να κάνετε μία κάθετη γευσιγνωσία τότε ξεκινήστε από τα νεότερα αποστάγματα πριν προχωρήσετε στα παλαιότερα.

Μην επιχειρήσετε να δοκιμάσετε πολλά αποστάγματα μέσα σε μία μέρα καθώς μετά από περίπου 5 δοκιμές η παλέτα σας ήδη θα έχει κορεστεί. Αν δηλαδή έχετε σκοπό να δοκιμάσετε 10 αποστάγματα τότε δεν θα πρέπει να αφιερώσετε μόνο μία ημέρα.

Η γευσιγνωσία

Κρατήστε σημειώσεις για κάθε ένα από τα αποστάγματα που δοκιμάζετε χωρίς να ξεχνάτε να σημειώνετε αναλυτικά και την ετικέτα του. Θυμηθείτε να σημειώσετε επίσης την αλκοολική του ένταση, κάποιον αριθμό της σειράς παραγωγής του ή ακόμη και την ημερομηνία του. Αυτό θα σας βοηθήσει ώστε με τον χρόνο να έχετε μία πλήρη και καταγεγραμμένη έκθεση με ό, τι σας αρέσει περισσότερο.

Υπάρχει μία λογική σειρά με την οποία θα πρέπει να εκτιμάτε ένα δείγμα: Πρώτα από την εμφάνισή του, μετά από το άρωμά του και τέλος από την γεύση του. Προσθέστε νερό πριν επανεξετάσετε τα δύο τελευταία, κρατήστε σημειώσεις για την επίγευση του δείγματος και καταγράψτε τις πλήρεις εντυπώσεις σας.

1. Η εμφάνιση
Δώστε έμφαση στην διαύγεια. Είναι το δείγμα διάφανο ή διαυγές ή δίνει διαφορετική αίσθηση; Ελέγξτε για τυχόν υπολείμματα και έχετε στο νου σας πως αν το δείγμα σας είναι θαμπό τότε αυτό σημαίνει πως δεν έχει περάσει από φιλτράρισμα (chill-filtered). Για να σιγουρευτείτε, ελέγξτε εάν το χρώμα του γίνεται ελαφρώς πιο οπάκ όταν προσθέτετε νερό.

Ένας καλός τρόπος για να τσεκάρετε την αλκοολική ένταση του δείγματός σας είναι εφιστώντας την προσοχή σας στον αφρισμό που δημιουργείται (ή και όχι) όταν ανακινείτε μία σφραγισμένη φιάλη. Οι μπουρμπουλήθρες δημιουργούνται μόνο σε αποστάγματα που έχουν έντονο αλκοόλ και μάλιστα όσο περισσότερο διαρκούν τόσο μεγαλύτερη είναι και η αλκοολική ένταση του δείγματος.

Ανακινείστε το δείγμα γύρω από τα τοιχώματα του ποτηριού για να ελέγξετε την πυκνότητά του κοιτώντας τα “δάκρια” που σχηματίζονται στο εσωτερικό του. Είναι λεπτά ή χοντρά; Είναι κοντά το ένα στο άλλο ή μακριά;

Οι λεπτές και μακριές γραμμές που σχηματίζονται στο ποτήρι υποδεικνύουν υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ ενώ τα δάκρια που μοιάζουν να έχουν κολλήσει στα τοιχώματά του και να μην κυλούν στο εσωτερικό του υποδεικνύουν ένα λιπαρό απόσταγμα. Οι χοντρές γραμμές που πέφτουν πολύ γρήγορα στο εσωτερικό του ποτηριού είναι δείγμα της ποσότητας της ζάχαρης που έχει προστεθεί. Το απόσταγμα θα έχει πάντα παρόμοια συμπεριφορά στο ποτήρι με όταν βρίσκεται στο στόμα σας. Έτσι, όσο πιο αργά κυλούν τα δάκρια ενός δείγματος μέσα στο ποτήρι, τόσο πιο πυκνό θα είναι το σώμα του όταν το δοκιμάσετε. Τα αποστάγματα κρίνονται με βάση το ελαφρύ, μέτριο ή πυκνό τους σώμα.

Όλα τα αποστάγματα έχουν εντελώς διάφανη απόχρωση όταν βγαίνουν από τον αποστακτήρα ωστόσο αυτό αλλάζει κατά την διάρκεια της παλαίωσής τους. Έτσι το τελικό απόσταγμα μπορεί να είναι από ελαφρώς χρυσό ή έντονα χρυσό μέχρι κεχριμπαρένιο, καφέ, σκούρο καφέ ή στο χρώμα της γλυκόριζας, με κάθε άλλη πιθανή απόχρωση να περιλαμβάνεται.

Η απόχρωση ενός αποστάγματος ενδέχεται να σας δώσει αρκετά στοιχεία σχετικά με το για πόσο καιρό ή σε τι βαρέλια έχει παλαιώσει. Σε αυτό το σημείο ωστόσο δεν πρέπει να θεωρήσετε τίποτα ως δεδομένο καθώς ένα πολύ σκουρόχρωμο απόσταγμα μπορεί τελικά να είναι πολύ λιγότερο παλαιωμένο από ένα που έχει την απόχρωση του ανοιχτού χρυσού. Αποστάγματα που έχουν περάσει από ολοκαίνουρια βαρέλια αντλούν περισσότερο άρωμα και χρώμα από το βαρέλι παρά από εκείνα που έχουν διατηρηθεί σε βαρέλια από τα οποία πρώτα έχει περάσει για παράδειγμα bourbon ή sherry. Αντιστοίχως, βαρέλια από στα οποία ήδη έχει παλαιώσει απόσταγμα και χρησιμοποιούνται για πολλοστή φορά θα δώσουν λιγότερα στοιχεία και χρώμα στο απόσταγμα που θα παλαιώσουν.

Ο τύπος του ξύλου του βαρελιού θα επηρεάσει επίσης την απόχρωση του αποστάγματος. Η αμερικάνικη δρυς (τυπικό δείγμα βαρελιών από τα οποία έχει περάσει πρώτα bourbon) τείνει να δίνει στο ουίσκι μία ελαφρώς χρυσή απόχρωση, σε αντίθεση με την Ευρωπαϊκή δρυ (από την οποία συνήθως έχει πρώτα περάσει sherry) η οποία χαρίζει στο ουίσκι μία πιο σκουρόχρωμη απόχρωση. Από την άλλη, ένα αρκετά σκουρόχρωμο ουίσκι μπορεί να σημαίνει πως έχει περάσει τόσο από αμερικάνικο όσο και από ευρωπαϊκό βαρέλι.

Σε αυτό το σημείο, αξίζει να γνωρίζετε πως στην πλειονότητα των αποσταγμάτων χρησιμοποιείται καραμελόχρωμα προκειμένου η απόχρωσή του να βγαίνει πάντα η ίδια. Αυτό δεν είναι σε καμία περίπτωση κακό αρκεί ο παραγωγός να είναι ιδιαιτέρως προσεκτικός με την ποσότητα του χρώματος που θα έχει χρησιμοποιήσει. Η “σωστή” προσθήκη ποτέ δεν επηρεάζει το άρωμα ή την γεύση του αποστάγματος, σε αντίθεση με την υπερβολική χρήση η οποία οδηγεί σε ένα αλλοπρόσαλλα σκούρο χρώμα και επιπλέον μπορεί εύκολα να εντοπιστεί τόσο στα αρώματα όσο και στην γεύση του δείγματος.

2. Το άρωμα
Το άρωμα ενός αποστάγματος συνήθως υποδεικνύει πολύ περισσότερα χαρακτηριστικά απ’ ότι η γεύση του και μάλιστα οι περισσότεροι επαγγελματίες bartender εμπιστεύονται περισσότερο την μύτη από το στόμα τους.
Φέρτε το ποτήρι πολύ σιγά κοντά στην μύτη σας και να είστε ιδιαιτέρως συγκεντρωμένοι σε όλα τα πιθανά αρώματα που θα εντοπίσετε όσο το κάνετε αυτό. Μην εισπνεύσετε απ’ ευθείας πολύ έντονα καθώς λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε αλκοόλ μπορεί να καταστρέψετε τους κάλυκες της μύτης σας.

Η πρώτη απόπειρα όσφρησης συνήθως είναι και η πιο ενδεικτική για το δείγμα. Δεν θα έχετε ποτέ ξανά την ευκαιρία να μυρίσετε για πρώτη φορά το συγκεκριμένο απόσταγμα οπότε βεβαιωθείτε πως το κάνετε σιγά-σιγά και σωστά. Ορισμένοι συνηθίζουν να μυρίζουν ένα απόσταγμα έχοντας το στόμα τους ταυτόχρονα ελαφρώς ανοιχτό, ενώ άλλοι το προτιμούν κλειστό. Δοκιμάστε και με τους δύο τρόπους, επιλέξτε ποιος σας ταιριάζει καλύτερα και βεβαιωθείτε πως από τότε και στο εξής θα μυρίζετε πάντα με τον ίδιο τρόπο τα αποστάγματα.

To να ανακινείτε το απόσταγμα μέσα στο ποτήρι, όπως θα κάνατε με ένα κρασί, μπορεί να έχει επιζήμιες συνέπειες για το δείγμα σας καθώς το μόνο που θα καταφέρετε είναι να ενισχύσετε τα μόρια της αιθανόλης που βγαίνουν από το ποτό.

Εάν το απόσταγμά σας κλείνει με φελλό να είστε ιδιαιτέρως προσεκτικοί όταν τον αφαιρείτε καθώς έστω και τα πολύ μικρά του υπολείμματα μπορεί να αλλοιώσουν ή και να καταστρέψουν το δείγμα σας, λόγω των trichloroanisole τύπου 2,4 και 6 (TCA) που θα του μεταδώσουν. Τα φελλομένα αποστάγματα και ιδίως τα λευκά θα αναδύουν μια μυρωδιά βρεγμένης εφημερίδας ή ακόμη και υγρασίας. Τα TCA μπορεί να μην είναι καθόλου επιβλαβή για την ανθρώπινη υγεία, δεν ισχύει όμως το ίδιο και για την ποιότητα του αποστάγματος που δοκιμάζετε. Στην περίπτωση που εντοπίσετε κάτι τέτοιο πετάξτε την φιάλη.

Τα δείγματα θα πρέπει να είναι σε θερμοκρασία δωματίου. Εάν το απόσταγμα είναι παγωμένο τότε θα αναδύει πολύ λιγότερα αρώματα. Όπως και να’ χει, ζεσταίνοντας το ποτήρι ελαφρώς με τα χέρια σας πάντα βοηθάει.

Αφού μυρίσετε το δείγμα σας σκέτο και καταγράψετε τις πρώτες σας εντυπώσεις, επαναλάβετε την διαδικασία προσθέτοντας ελάχιστες σταγόνες νερού.

3. H γεύση
Η ανθρώπινη γλώσσα μπορεί να αντιλαμβάνεται 5 γεύσεις: Την γλυκιά, την αλμυρή, την ξινή, την πικρή και την umami. Ειδικά η τελευταία στα ποτά ερμηνεύεται ως savory. Τα περισσότερα από τα στοιχεία που αντιλαμβανόμαστε ως “γεύση” στην ουσία αποτελούν αρώματα καθώς η μύτη και το στόμα μας συνδέονται.

Έτσι, όπως συμβαίνει στις γευσιγνωσίες κρασιού, έτσι και σε αυτές του ποτού είναι πολύ πιθανό να δείτε έμπειρους γευσιγνώστες να κλείνουν καλά τα χείλη τους όταν δοκιμάζουν ένα απόσταγμα και να εισπνέουν έντονα από την μύτη τους ταυτόχρονα.

Κρατήστε το δείγμα στο στόμα σας όσο το περιεργάζεστε. Αναζητήστε γευστικά προφίλ και αναλύστε τα περαιτέρω μόλις τα ανακαλύψετε. Αν για παράδειγμα εντοπίσετε νότες από εσπεριδοειδή, πρόκειται για λεμόνι, lime ή πορτοκάλι; Αν εντοπίσετε λουλούδια, τι είδους είναι αυτά; Αν βρείτε μπαχαρικά, είναι πιπέρι, καρδάμωμο, κανέλα ή κάτι άλλο;

Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στην αίσθηση που έχει το δείγμα όσο βρίσκεται στο στόμα σας. Είναι βαρύ και πυκνό ή διακριτικό και ελαφρύ; Κατά πόσο αλλάζει το γευστικό προφίλ του δείγματος όση ώρα το έχετε στο στόμα σας; Μην δοκιμάζετε απλώς. Σκεφτείτε λεπτομερώς τι είναι αυτό που δοκιμάζετε και αναρωτηθείτε κατά πόσο αυτό είναι ισορροπημένο. Καταγράψτε τις πρώτες σας σκέψεις δοκιμάζοντας σκέτο το απόσταγμα και επαναλάβετε την διαδικασία προσθέτοντάς του ελάχιστες σταγόνες νερού.

4. Η επίγευση
Ήρθε η ώρα να μελετήσετε την επίγευση του αποστάγματος. Διατηρείτε η γεύση του στο στόμα σας ακόμη κι αν το έχετε φτύσει ή καταπιεί; Και αν ναι, για πόση ώρα; Η επίγευσή του είναι πικάντικη; Πικρή; Ή μήπως γλυκιά; Καταγράψτε την κάθε σας εντύπωση.

5. Η επανεξέταση
Ιδανικά θα πρέπει να επανεξετάσετε το ίδιο δείγμα μετά από περίπου 20 λεπτά καθώς η επαφή του με τον καθαρό αέρα ενδέχεται να το έχει εξελίξει ή βοηθήσει να αποκαλύψει ακόμη περισσότερα από τα αρώματά του.

6. Τα συμπεράσματα
Αφού δοκιμάσατε και εκτιμήσατε το δείγμα σκεφτείτε το αν σας άρεσε αλλά και το κατά πόσο. Ιδανικά κρατήστε μία κλίμακα που θα την μετράτε σε 5, 10 ή 100 βαθμούς. Όποια βαθμολογική κλίμακα κι αν επιλέξετε θα είναι αυτή στην οποία θα πρέπει να επιμένετε από εδώ και στο εξής. Στο Difford’s Guide βαθμολογούμε τα αποστάγματα με βάση το 5 ενώ αν πρόκειται για πράγματι εξαιρετικές περιπτώσεις ενδέχεται να προσθέσουμε και ένα +.