Το cocktail Pink Gin

Το Pink Gin παίρνει το όνομά του από την χαρακτηριστική ροζ απόχρωση που δίνει στο ποτό η χρήση των Angostura Bitters. Παλαιότερα, το gin τοποθετούνταν σε θερμοκρασία δωματίου μέσα στο ποτήρι το οποίο είχε πρώτα αρωματιστεί με τα bitters. Δεν χρησιμοποιούνταν πάγος, πολύ απλά γιατί δεν υπήρχε.

Η δική μας παραλλαγή πάνω στο Pink Gin, δεν ζητά απλώς πάγο και λίγο νερό αλλά ακόμη και ένα μικρό κουταλάκι ζάχαρης.

Η ιστορία του ποτού

Η δημιουργία του ποτού ξεκίνησε όταν εντοπίστηκαν τα Angostura Aromatic Bitters από τον Henry Workshop, έναν Άγγλο χειρουργό ο οποίος ασκούσε το επάγγελμά του σε πλοία, όπως το H.M.S. Hercules. Το πλοίο του τότε έκανε γύρους στην Καραϊβική με σκοπό την ανεύρεση νέων σκλάβων όταν κάποια στιγμή βρέθηκε μπροστά στα bitters τα οποία είχε ανακαλύψει δύο χρόνια νωρίτερα ο ohann Gottlieb Benjamin Siegert (1796-1870), ένας Γερμανός γιατρός ο οποίος πλέον έμενε μόνιμα στην Βενεζουέλα και εργάζονταν στο στρατιωτικό νοσοκομείο της πόλης Angostura. Στόχος του Siegert όμως, δεν ήταν η δημιουργία cocktail αλλά η αντιμετώπιση των στομαχικών πόνων των στρατιωτών.

Η πόλη Angostura, βρίσκονταν πλάι στον ποταμό Orinoco, ο οποίος επέτρεπε στην περιοχή να έχει άμεση πρόσβαση στην Καραϊβική. Ο ίδιος ποταμός, ήταν τελικά εκείνος που οδήγησε τα πλέον διάσημα Angostura Bitters σε όλα τα νησιά της Καραϊβικής, καθώς οι ναύτες πάντα φρόντιζαν να τα έχουν μαζί τους, αρχικά για ιατρικούς λόγους.

Ο Βρετανικός Στόλος είχε ήδη επιτρέψει την χρήση της κιγχόνης (Chinchona Bark) ως αντίδοτο στις τροπικές ασθένειες, και καθώς ο Workshop ήταν και ο ίδιος γιατρός, ενθουσιάστηκε από τα Angostura Bitters τα οποία μεταξύ άλλων βοτάνων περιέχουν και κιγχόνη. Έτσι, φρόντισε ώστε να γεμίσει το πλοίο του με δεκάδες μπουκαλάκια Angostura, και στο επόμενο ταξίδι του, μαζί με τον καπετάνιο Jack Bristow δοκίμασαν να τα αναμείξουν μαζί με gin. Το cocktail τους άρεσε τόσο σε όλο το πλήρωμα που σύντομα το ‘Pink Gin’, όπως έγινε γνωστό, έγινε το αγαπημένο ποτό του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού. Μάλιστα, ως τα μέσα του 19ου αιώνα, το ίδιο ποτό ήδη είχε γίνει γνωστό σε όλη την Αγγλία.

Το Pink Gin & Tonic

Όταν δοκίμασα για πρώτη φορά το Pink Gin, το οποίο φτιάχνονταν με μία γενναία ποσότητα από Angostura Bitters, το βρήκα αρκετά δύσκολο για να το απολαύσει κανείς. Έτσι, το 2002 αποφάσισα να του προσθέσω ένα ακόμη ‘φαρμακευτικό’ συστατικό, το tonic το οποίο επίσης περιέχει κινίνη από το δέντρο της κιγχόνης. Η συνταγή μου άρεσε τόσο που την προσέθεσα στην δεύτερη έκδοση του cocktail guide μου με την σημείωση: “Ουσιαστικά πρόκειται για ένα απλό gin & tonic με την προσθήκη Aromatic Bitters. Και είμαι σίγουρος πως δεν είμαι ο πρώτος που το σκέφτηκε αυτό, ωστόσο δεν είχε προϋπάρξει άλλη αναφορά σε Pink Gin & Tonic ως τότε.”

Παραλλαγές

Στο βιβλίο Drinking with Dickens(1980), o Cedric Dickens, δισέγγονο του Charles Dickens, αναφέρεται σε μία συνταγή με όνομα ‘Burnt Pink Gin’. Ο ίδιος σχολιάζει: “Προσθέστε το gin σε ένα ποτήρι κρασιού και καψαλίστε τα Angostura Bitters σε ένα κουτάλι αναφλέγοντάς τα. Ρίξτε τα μέσα στο ποτήρι και προσθέστε κρύο νερό.”