Γαρνιτούρα:
Ελιά περασμένη από στικ ή φλούδα από λεμόνι (twist)
Πώς φτιάχνεται:
Αναδεύστε όλα τα συστατικά και σουρώστε σε ένα παγωμένο ποτήρι
2 1/12 fl oz | Hayman's London Dry Gin |
5/12 fl oz | Strucchi Dry Vermouth |
1 dash | Orange Bitters by Angostura (Προαιρετικά) |
Αξιολόγηση:
Επιλέξαμε την 5:1 ως την ιδανική αναλογία για ένα Dry Martini καθώς και ο ίδιος ο David Embury γράφει για αυτό το ποτό στο ‘The Fine Art of Mixing Drinks’: “Μετά από πολλούς πειραματισμούς κατέληξα πως η αναλογία 5:1 είναι η πιο ευχάριστη για τους περισσότερους καταναλωτές. Προσωπικά προτιμώ το Dry Martini μου σε αναλογία 7:1, αλλά γνωρίζω και κάποιους που ζητούν 10:1”. Σας συστήνω λοιπόν πάντα να ρωτάτε τον πελάτη σας πως προτιμάει το Dry Martini του με την ίδια λογική που ερωτάται ο πελάτης πως προτιμάει ψημένη την μπριζόλα του.
Παραλλαγές:
Τα σερβιρίσματα με ελιά ή με φλούδα λεμονιού είναι τα πιο συνηθισμένα. Υπάρχουν ωστόσο πολλές επιπλέον παραλλαγές. Το ‘Dickens’ Martini για παράδειγμα σερβίρεται χωρίς φλούδα, ενώ το ‘Gibson’ με δύο κρεμμύδια. Υπάρχει ακόμα και το ‘Franklin’ Martini που σερβίρεται με δύο ελιές και παίρνει το όνομά του από τον Franklin Roosevelt.
Ιστορία:
Η ιστορία του Martini μπορεί εύκολα να πυροδοτήσει διαμάχες ανάμεσα στους λάτρεις του συγκεκριμένου ποτού. Σήμερα, φτιάχνεται με dry gin ή βότκα και βερμούτ. Όπως όλα δείχνουν πρόκειται για μία παραλλαγή του Martinez, ενός αρκετά γλυκού ποτού που φτιάχνεται με Ολλανδικό genever ή Old Tom gin, μαζί με γλυκό βερμούτ, λικέρ πορτοκαλιού και bitters από πορτοκάλι. Το Martini, όπως και το Martinez, από την γέννησή του ήταν ένα γλυκό ποτό, γι’ αυτό άλλωστε και υπάρχει ο χαρακτηρισμός Dry μπροστά από το Martini για να υποδεικνύει την διαφορετικότητά του ως ένα ξηρό ποτό. Τα Martini ήταν ιδιαιτέρως δημοφιλή ποτά κατά την δεκαετία του 1880, ωστόσο συγκεκριμένα το Dry φαίνεται να έγινε γνωστό όταν άρχισε να υπάρχει πολύ London Dry Gin στην αγορά. Το 1906, ο Louis Muckenstrum αναφέρει μία συνταγή Dry Martini η οποία ωστόσο, όπως συμβαίνει και με το Martinez, φτιαχνόταν με λικέρ πορτοκαλιού, βερμούτ και bitters. Από την άλλη, σε αντίθεση με τις προαναφερθείσες εκδοχές του, η δική του ήταν η πρώτη που σύστηνε τόσο το gin όσο και το βερμούτ να είναι ξηρά. Σύμφωνα με τον Gary Regan, οι υπεύθυνοι marketing του βερμούτ Martini & Rosso διαφήμιζαν ένα ποτό με το όνομα Dry Martini πάρα πολύ εντατικά εκείνη την περίοδο. Όσο για την ιστορία της δημιουργίας του, έχει δύο εκδοχές. Η πρώτη θέλει το ποτό να δημιουργήθηκε από κάποιον Martini di Arma di Taggia, επικεφαλής bartender του Knickerbocker Hotel της Νέας Υόρκης, το 1911, ωστόσο η συγκεκριμένη ημερομηνία κρίνεται ως πολύ πρόσφατη. Ως απίθανη ωστόσο κρίνεται και η δεύτερη εκδοχή που θέλει το όνομα του ποτού να είναι εμπνευσμένο από τις σφαίρες Martini & Henry, οι οποίες πρωτοκυκλοφόρησαν το 1871. Όπως και να’ χει το Dry Martini φαίνεται να γινόταν όλο και πιο ξηρό με το πέρασμα των χρόνων. Το λικέρ από πορτοκάλια του Curacao άρχισε να εξαφανίζεται από τις συνταγές, ωστόσο τα bitters πορτοκαλιού παρέμειναν και μάλιστα χρησιμοποιούνταν ευρέως ως την δεκαετία του 1940. Διαφωνίες υπάρχουν ακόμη και για τον τρόπο που πρέπει να παρασκευάζεται το ποτό καθώς ορισμένοι επιμένουν πως πρέπει να χρησιμοποιείται mixing glass ενώ άλλοι προτιμούν το shaker. Αν προτιμήσετε το shaker τότε το ποτό σας πλέον ονομάζεται ‘Bradford’ , ενώ θα πρέπει να γνωρίζετε πως μέσω αυτής της διαδικασίας το νερώνετε περισσότερο και επιπλέον το αερίζετε πιο πολύ, στοιχεία που οδηγούν σε ένα πιο δροσιστικό ποτό που όμως δεν έχει την εντελώς διάφανη απόχρωση που έχουμε συνηθίσει καθώς έχουν δημιουργηθεί μπουρμπουλήθρες στο εσωτερικό του.
Nutrition:
150 θερμίδες
Alcohol content:
- 2 standard drinks
- 37.29% alc./vol. (74.58° proof)
- 28.1 grams of pure alcohol
Join the Discussion
... comment(s) for Dry Martini #1 (ιδανική αναλογία 5:1)
You must log in to your account to make a comment.